Vietnam in zicht!!
Door: Inge Havermans
Blijf op de hoogte en volg Inge
26 Januari 2017 | Cambodja, Preah Seihanouk
Beste allemaal,
Op de valreep nog even een berichtje uit Cambodia! Vanavond vertrek ik, na 4 weken in dit land te hebben vertoefd, naar Vietnam. Het belooft een lange zit te worden van ongeveer 16 uur, wish me luck!!
Wat ik inmiddels weet is dat Cambodia behoort tot 1 van de armste landen van Azië. Nepal komt ook in dit lijstje voor en ook daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Laten het nou net die armste landen zijn die mijn hart hebben veroverd! Het is iets magisch... de mensen hebben niet veel, maar ook weer wel.
Tijdens mijn vrijwilligerswerk bij Happyland heb ik zoveel super blije kinderen gezien, kinderen die helemaal opgaan in het moment en geen schaamte kennen. En dan te bedenken dat de kinderen hier alles behalve een ongecompliceerd leven leiden, kinderen moeten op jonge leeftijd al werken en komen vaak uit (kans)arme gezinnen. Wanneer zij naar school gaan en omringd worden door anderen, lijken ze dit even compleet te kunnen vergeten. Iedereen hoort erbij: oud of jong, dik of dun, blank of zwart. Naar iedereen zwaaien ze even enthousiast en met iedereen willen ze spelen.
Happyland is meer dan alleen een school en biedt echt een veilige thuishaven. Het voelt goed om daar een steentje aan bijgedragen te hebben, alhoewel ik geen geboren lerares ben. Samen met een andere vrijwilliger mocht ik dagelijks een lesprogramma opstellen en ging ik de uitdaging aan om iets interactiefs te verzinnen. Voor mezelf was het dus ook een leerproces en een kans om te groeien. Het ging inderdaad steeds beter. Dat gezegd hebbende, wil ik bij deze mijn respect betuigen aan alle leraren en leraressen! Al die verschillende niveaus alleen al... ga er maar aan staan...
Na het vrijwilligerswerk was het wel even vreemd om weer de wijde wereld in te gaan. De wereld die aan je voeten ligt en de nodige keuzestress met zich meebrengt. Ik vond het heel prettig om tijdens mijn vrijwilligerswerk wat meer structuur in mijn dag te hebben, daar krijg je energie van. Net zoals van nuttig bezig zijn en ergens bij horen.
Toch vertrok ik solo naar Kampot. Hier ontmoette ik een meisje uit Ijsland, voor de 4e keer tijdens deze reis. Nu besloten we dat het tijd werd om samen eens wat dingen te gaan ondernemen en elkaar wat beter te leren kennen. En ik weet nu een stuk meer van Ijsland en ik zou er op een volgend avontuur graag eens heen gaan!
Mijn laatste dagen in Cambodia heb ik doorgebracht op een eiland genaamd Koh Rong Sanloem. Echt een te gekke plek, nog heel authentiek en totaal niet toeristisch. Een verademing vergeleken met de stranden in Thailand, wat een massatoerisme daar. In Koh Rong Sanloem kwam ik echt tot rust en een voedselvergiftiging is me ook bespaard gebleven, waar ik voor gewaarschuwd was. Een meisje vertelde me dat ze maar liefst 3 dagen in het ziekenhuis had doorgebracht om de daar opgelopen voedselvergiftiging te trotseren. Leuk is ook anders, dus ik keek wel uit met wat ik at.
En nu is het einde dan nabij!!! Cambodia was echt een verrassing!! Geweldige mensen en vanalles te zien. Mensen zijn soms verbaasd dat ik hier 4 weken geweest ben, maar ik ben nog lang niet uitgekeken. Ik kom graag eens terug in de toekomst en ben benieuwd hoe het er dan uitziet :)
Heel veel liefs van mij!! Tot horens!
Op de valreep nog even een berichtje uit Cambodia! Vanavond vertrek ik, na 4 weken in dit land te hebben vertoefd, naar Vietnam. Het belooft een lange zit te worden van ongeveer 16 uur, wish me luck!!
Wat ik inmiddels weet is dat Cambodia behoort tot 1 van de armste landen van Azië. Nepal komt ook in dit lijstje voor en ook daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Laten het nou net die armste landen zijn die mijn hart hebben veroverd! Het is iets magisch... de mensen hebben niet veel, maar ook weer wel.
Tijdens mijn vrijwilligerswerk bij Happyland heb ik zoveel super blije kinderen gezien, kinderen die helemaal opgaan in het moment en geen schaamte kennen. En dan te bedenken dat de kinderen hier alles behalve een ongecompliceerd leven leiden, kinderen moeten op jonge leeftijd al werken en komen vaak uit (kans)arme gezinnen. Wanneer zij naar school gaan en omringd worden door anderen, lijken ze dit even compleet te kunnen vergeten. Iedereen hoort erbij: oud of jong, dik of dun, blank of zwart. Naar iedereen zwaaien ze even enthousiast en met iedereen willen ze spelen.
Happyland is meer dan alleen een school en biedt echt een veilige thuishaven. Het voelt goed om daar een steentje aan bijgedragen te hebben, alhoewel ik geen geboren lerares ben. Samen met een andere vrijwilliger mocht ik dagelijks een lesprogramma opstellen en ging ik de uitdaging aan om iets interactiefs te verzinnen. Voor mezelf was het dus ook een leerproces en een kans om te groeien. Het ging inderdaad steeds beter. Dat gezegd hebbende, wil ik bij deze mijn respect betuigen aan alle leraren en leraressen! Al die verschillende niveaus alleen al... ga er maar aan staan...
Na het vrijwilligerswerk was het wel even vreemd om weer de wijde wereld in te gaan. De wereld die aan je voeten ligt en de nodige keuzestress met zich meebrengt. Ik vond het heel prettig om tijdens mijn vrijwilligerswerk wat meer structuur in mijn dag te hebben, daar krijg je energie van. Net zoals van nuttig bezig zijn en ergens bij horen.
Toch vertrok ik solo naar Kampot. Hier ontmoette ik een meisje uit Ijsland, voor de 4e keer tijdens deze reis. Nu besloten we dat het tijd werd om samen eens wat dingen te gaan ondernemen en elkaar wat beter te leren kennen. En ik weet nu een stuk meer van Ijsland en ik zou er op een volgend avontuur graag eens heen gaan!
Mijn laatste dagen in Cambodia heb ik doorgebracht op een eiland genaamd Koh Rong Sanloem. Echt een te gekke plek, nog heel authentiek en totaal niet toeristisch. Een verademing vergeleken met de stranden in Thailand, wat een massatoerisme daar. In Koh Rong Sanloem kwam ik echt tot rust en een voedselvergiftiging is me ook bespaard gebleven, waar ik voor gewaarschuwd was. Een meisje vertelde me dat ze maar liefst 3 dagen in het ziekenhuis had doorgebracht om de daar opgelopen voedselvergiftiging te trotseren. Leuk is ook anders, dus ik keek wel uit met wat ik at.
En nu is het einde dan nabij!!! Cambodia was echt een verrassing!! Geweldige mensen en vanalles te zien. Mensen zijn soms verbaasd dat ik hier 4 weken geweest ben, maar ik ben nog lang niet uitgekeken. Ik kom graag eens terug in de toekomst en ben benieuwd hoe het er dan uitziet :)
Heel veel liefs van mij!! Tot horens!
-
26 Januari 2017 - 10:22
Lian Verbaten:
Hey Inge,
Wederom een mooi reisverslag. Zo zie je maar weer, geluk kan in kleine dingen zitten en is voor iedereen anders. Ik ben benieuwd wat je in Vietnam gaat beleven.
Aanstaande weekend hebben we weer het jaarlijkse familiefeestje. Jammer dat je er niet bij kan zijn, maar misschien volgend jaar weer. Ik wens je, ook namens Jac, een hele goede reis naar Vietnam en tot je volgende bericht.
Veel liefs van tante Lian en oom Jac. -
26 Januari 2017 - 16:34
Frank Schaapsmeerders:
Beste Inge,
Mooi te lezen, de unieke ervaringen in Cambodja, zeker ook op die school en die blije kinderen. Zo zie je maar: geld maakt niet gelukkig.
Dat wil overigens niet zeggen, dat de kinderen in Cambodja wel beschermd moeten worden tegen kinderarbeid. En uiteraard er ook recht op hebben om zich te kunnen ontwikkelen.
Hopelijk in Laos net zo goede ervaringen!
Hartelijke groet,
Frank -
26 Januari 2017 - 17:27
Frank Schaapsmeerders:
Beste Inge,
Foutje van mij: Laos moet natuurlijk Vietnam zijn!
Frank -
27 Januari 2017 - 00:45
Mammie :
Lieve schat,
Weer een bijzondere ervaring rijker....soms schrijnend en soms hartverwarmend. Hopelijk veilig in Vietnam beland na een lange busreis! Ben benieuwd hoe anders dit land weer is...pas goed op jezelf en tot gauw!! Veel liefs en toitoi xxx -
29 Januari 2017 - 18:58
Han En Corrie Berkema:
Lieve Inge,
Vriendschap heeft duidelijk niets te maken met rijkdom... In een arm land zie je toch geluk en blijdschap.
Wat leuk dat je ook nog hebt geprobeerd les te geven en dat dit steeds beter ging.
Vietnam is weer een nieuwe ervaring. Ik hoop dat de busreis een beetje meeviel.
Nog veel leuke avonturen toegewenst en tot ziens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
